longa longa longa manhá
de sinusite e correccións...
menos mal q a iso do mediodía
ó café descafeinado
botáronlle un chisquinho de café instantáneo con cafeína
e un pequeno terremoto
en pleno GayPride
el alcalde de Reykjavík
no es ni hombre ni mujer,
tan solo una voz política
Se abre el telón
y aparece una famila maravillosa
tan encantadora
q cuando alguien se caga por los pantalones
se reunen y danzan y se ponen a cantar
igual q en Sonrisas&Lágrimas...
continúa la función
en toda su elegancia
y siguen todos tan tan encantadores
que cuando otra persona se vuela los sesos
con una escopeta
vuelven a juntarse de nuevo
y a bailar y a cantar tralalosamente con alegría...
mágoa q todo fose unha confusión
tipo LostInTranslation
pq eu nunca estudei sueco...
pero weno
sería marabilloso ir ver unha función así:
tenho ganas d rir a cachón
chegar a casa confuso e
con fame
malia que culturalmente todo soa estrano
e case alleo
moito máis absurdo
nas circunstancias histórico-económico-suicidas...
mais aínda así
FELIZ DÍA DA NAZÓN QUE NOS PARÍU
FELIZ DÍA DA NAZÓN QUE NOS BOTOU
FELIZ DÍA DA GALIZA!!!!
Trabalho trabalho e trabalho
e pouco máis
que non é pouco...
o pouco son os cartos e a estabilidade
que non dan a moita cousa boa que postear...
Enfínsss
visto o visto
que excitantes son os cataclismos!
Moito tempo sen bloguear
e agora q o fago
fágoo dende a raiba q acabo de vivir vai menos dunha hora
a raiba de xente q aparece de repente
e q pergunta por un amigo con problemas
xente q ten a razón indiscutiblemente do seu lado
e de nada serven as perguntas d "quen son vostedes"
"que pasou" "que van facer"... son familia
e tenhen todo o dereito do mundo
máis aínda
tenhen a Deus da súa parte
non quero descontextuar
e sei q poden ter medo igual ca min (definitivamente máis ca min)
sei q as súas intencións son bastante boas
(impulsadas inconscientemente por se saberen destructores dunha vida humana
q lles naceu da carne
pero q non lles pertencía)
mais esa falsidade
ese finximento d q todo é tan bonito e tan agradable
nunha situación kafkiana q para nada ten q ver co confortable...
q “que bo rapaz q son” q “que ben q me preocupo”
e “que ben q lles estou a axudar”...
raios!
que carallo me tenhen q dicir
e que catano estou a axudar
co complicado q resulta manter unha comunicación sa
con alguén gobernado pola depresión e por unha familia sectaria
que carallo estou a axudar eu
e menos aínda agora
cun delirio
e cunha abducción
HORROR
había tempo q non me facían sentir tan mal como ser humano
en tan breve tempo
e nada podo facer
pq non é o meu territorio, non é sequera o meu asunto...
e ponherse como unha leoa non levaría máis ca a que chamen a policía
porque claro
tenhen o dereito na súa man
e mesmo tenhen a razón... que podo facer, carallo!
que podo facer!
xa verei que podo facer
coa ética e co sentido común
algo poderei facer
mais se non escribo isto rebento
que horror!
e na nosa sociedade
isto podería pasarlle a calquera
Færslur
Öll ummæli
